De binnenlanden

We genieten enorm van onze tijd in Australië.  Na vier weken met veel strand besluiten we wat meer naar het binnenland te trekken.  We verlaten de dolfijnen en de toeristen van Tin Can Bay en rijden richting het wijngebied van Australië.  In de omgeving van Stanthorpe liggen wel vijftig wijnhuizen.  We zijn onder de indruk .. nou ja totdat we zien dat hier twee veldjes druiven in de achtertuin al wordt gezien als een volwaardig wijnhuis. We kopen dus gewoon een goedkoop wijntje in de lokale gall en gall en wandelen in het nabij gelegen nationale park dat bekend staat om zijn mooie rotspartijen. Dat belooft dus een kei leuke wandeling te worden..   Veel dieren zien we helaas niet, het park stond namelijk nog geen drie maanden geleden grotendeels in brand.  De meeste bomen staan wonderbaarlijk genoeg nog overeind en zijn alleen wat zwart geblakerd. De eerste blaadjes komen zelfs alweer tevoorschijn. Mooi om te zien hoe de natuur zich zo snel hersteld. Aan het eind van de wandeling ligt een mooie rivier in de uitgesleten rotsen.  Lise en Frank trotseren het koude water en nemen een verfrissende duik.. de bikkels

Vanuit Stanthorpe rijden we in twee dagen door het mooie achterland naar Sydney. Daar verblijven we bij onze geëmigreerde vrienden Carley en Collin en hun net geboren zoon Sam.  Lise vindt het heerlijk dat ze weer lekker Nederlands kan praten en wordt vervolgens door Collin continue in de maling genomen. Ze is ook niet weg te slaan bij de baby..  De twee dagen in Sydney vliegen zo voorbij.  We hadden nog net tijd om een foto bij het opera house te maken.

Vanuit Sydney besluiten we het randje van de outback op te zoeken.  Het weer in vrijwel heel zuid Australië is slecht en hierdoor is het in de outback geen 42 maar 28 graden.  Een goed excuus om de regen te ontvluchten dus.  We stoppen onderweg in een idilisch oud stadje met even mooie kampeerplaats. En stoppen daarna in de hoofdstad Canberra voor een dagje stad. Lise mag kiezen wat we gaan doen..  En ja hoor ze wil naar de reptielen dierentuin. Heb ik der toch goed opgevoed.  De eigenaren van de kleine dierentuin doen er alles aan om het een mooi bezoek te maken en de ene na de andere hagedis of slang wordt uit het hok gehaald.  Lise staat vervolgens vooraan om de dieren te aaien.. of het nu een slang van drie meter lang is of een varaan die twee keer zo groot is als haarzelf,  het maakt niet uit, zeg maar waar ze mag aaien en daar gaat ze.. 
Lise geniet met volle teugen..ook de rest dan de dag is heel gezellig. We vermaken ons op een rommelmarkt en spotten tientallen kangaroes op onze schemer
Safari.

Toch gaan we de volgende dag snel door.  Het is nog maar een paar dagen 'koel' in de outback dus daar moeten we heen.. alles over dit avontuur in het volgende verslag.